Die zon en aangename temperaturen in de winter… ik moet er nog even aan wennen. Gisteren ben ik zowaar naar het strand geweest. Ok, ik heb vooral in de duinen gelopen, maar toch! Op het laatste moment moesten we alleen nog even zonnebrand kopen voor mijn dochtertje. En eenmaal onderweg kwam ik erachter dat een zonnebril toch ook wel erg handig was geweest. Nou ja, de volgende keer ligt ‘ie klaar!
We gaan weer smeren
Hoewel er al wel verschillende zonnige dagen zijn geweest, maak je nu toch niet zo snel de associatie met het strand en alles wat erbij hoort. Ik was er in ieder geval nog niet echt op ingesteld. Warme jas: check. Sjaal: check. Handschoenen: check. En verder? We wilden net weggaan met onze anderhalf jaar oude spruit toen we bedachten dat we zonnebrandcrème nodig hadden. Maar geen idee waar die fles lag; die hadden we in geen eeuwigheid meer gebruikt. En veel tijd om te zoeken hadden we ook weer niet (met een klein kind vertrek je altijd te laat), dus dan maar even snel een nieuwe fles kopen: 18 euro, hoppa! Maar ja, ons kinneke moet wel goed beschermd zijn, of het nu hartje zomer is of laat in de winter. Gewoon factor 50 erop, klaar! Knappe zon die daar doorheen komt.
Zonnebrillen: duur of basic?
Toen we eenmaal in de auto zaten, merkte ik dat een zonnebril toch ook echt tot de noodzakelijke stranditems behoort. Of laten we maar gewoon ‘buitenitems’ zeggen, want met een fel zonnetje heb je hem eigenlijk al nodig zodra je een voet buiten de deur zet. Vooral in de auto is het geen overbodige luxe. Klagen is ook een vak, en ik mag natuurlijk blij zijn dat die grote oranje bol zo royaal scheen, maar hij was toch soms best hinderlijk. Voor de volgende keer dus toch maar weer mijn zonnebril op mijn lijstje zetten en misschien alvast op een handige plek leggen.
De vraag is alleen: welke zonnebril? Ik heb er iets van drie, vier in huis rondzwerven, allemaal net niet ‘perfect’. Ik heb verschillende goedkope brillen, vaak op vakantie gekocht bij een toeristenwinkeltje, met kleine krasjes op de glazen, die je in het begin niet ziet, maar na verloop van tijd, of als er meer bijkomen, een heldere blik op de buitenwereld in de weg staan. Een andere zonnebril van mij is in principe onbeschadigd, maar die is door zijn flitsende vormgeving eigenlijk alleen geschikt om mee te sporten, zoals wielrennen, hardlopen of skiën.
Ik kan natuurlijk ook gewoon een keer wat meer geld uitgeven aan een bril dan vijf of tien euro. Uit verschillende onderzoeken is dan wel gebleken dat een dure bril niet per se betere bescherming biedt tegen de zon, maar het is goed mogelijk dat het montuur langer meegaat, en daarbij is de pasvorm vaak beter, of goed naar persoonlijke wensen aan te passen. Zo heeft mijn moeder vorig jaar voor het eerst een dure designzonnebril gekocht. Niet alleen ziet hij er stijlvol uit, het is ook één van de weinige brillen die, na een paar keer bijstellen weliswaar, niet van haar neus glijdt. En dat is ook wat waard. Bovendien krijg je bij een duurdere bril standaard een mooie opbergkoker erbij en zul je vanwege de hogere prijs ook geneigd zijn er zuiniger mee om te gaan.
Petjes en zonnehoedjes
Zelf heb ik niet echt een pettenhoofd, dus aan mij is een pet of hoed(je) als fashion item niet erg besteed, maar het is natuurlijk wel functioneel. Je hoofd blijft wat koeler, en je gezicht wordt tenminste een beetje afgeschermd van de zon. Bij kleine kindjes staat zo’n zonnehoedje altijd wel koddig, maar nogmaals, het is ook gewoon goede bescherming. Vorig jaar hadden we al een hoedje voor onze kleine gekocht, alleen die trok ze negen van de tien keer meteen van haar hoofd af. De komende lente gaan we voor de herkansing (en een nieuwe hoed, gok ik zo, naar haar recente groeispurt kijkend). Nu is ze zover dat ze juist van alles óp haar hoofd zet, en zichzelf dan in de spiegel wil bekijken, ook als het geen hoed is (zoals een mandje of een kartonnen doos). Grote kans dus dat het nu wél gaat lukken. Zetten we meteen dat roze zonnebrilletje erbij op dat ze eerder niet kon verdragen. Laat die zon maar komen. Wij zijn voorbereid!