Het aanbod van filmmuziek en soundtracks op Marktplaats valt met ruim 3.000 advertenties niet tegen, maar ik gok toch, zo om me heen kijkend, dat er niet heel veel mensen zijn die a) filmsoundtracks hebben of b) deze regelmatig beluisteren. Wat jammer is, want soundtracks kunnen voor veel plezier zorgen en je muzikale leven verrijken.
Filmbeelden in je hoofd
Het is een inkoppertje natuurlijk, maar we kunnen er niet aan voorbijgaan. Als je een filmsoundtrack beluistert, zie je de beelden van de film weer voorbijkomen in je hoofd, en beleef je ook de bijbehorende emoties opnieuw. Dit laatste gebeurt soms nog heftiger dan tijdens het kijken van de film, omdat de muziek nu beter te horen is en het zo’n belangrijke, en soms zelfs bepalende, factor is bij het overbrengen van emoties. Het is bijna niet meer nodig om de dvd of blu-ray van de film zelf te kijken.
Herinneringen
Door het luisteren van een soundtrack beleef je niet alleen de fílm opnieuw, maar ook de dag en het moment dat je de film voor het eerst keek. Was je met een date, een goede vriend, je broer, je vader? Was het mooi weer en was je intens gelukkig vanwege een nieuwe baan of het kampioenschap van je sportclub? Of was het hartje winter met een pak sneeuw op de weg en werd je flink aan het denken gezet door deze film? Had je een gigantische bak popcorn besteld die maar niet opraakte, of weet je nog goed dat je zo vreselijk moest lachen om...
Het kan van alles zijn, maar vaak is een film onlosmakelijk met dit soort momenten verbonden. En filmmuziek brengt dit minstens zo goed naar boven als de film zelf.
Achtergrondmuziek
Het hangt een beetje van de muzieksoort af, en of het gaat om de score, die vooral instrumentaal is en van één componist, of de soundtrack, waarbij het meestal draait om gezongen liedjes van verschillende artiesten, maar filmmuziek is in feite ideale achtergrondmuziek. Het vormt tenslotte ook de achtergrond van de film; waarom dan niet van je eigen (dagelijks) leven? Of je nu thuis wat met visite aan het keuvelen bent, in de trein weg zit te dromen, of een lange, saaie autorit maakt: een soundtrack kan voor de perfecte begeleiding zorgen, met precies de juiste energie om de dag door te komen.
Muzikale horizon verbreden
Ik weet nog goed dat ik in Thailand The Mask of Zorro in de bios had gezien en graag die lekkere, opzwepende muziek op cd wilde hebben. Ik kon hem in de winkel (Tower Records) alleen nergens vinden. Het bleek dat ze hem wel hadden, maar dat hij bij de afdeling klassiek stond. Klassiek?? Van die stoffige, saaie muziek, van die altijd ernstig kijkende componisten die al honderden jaren dood zijn? Nee, dank je. Maar toen ik wat beter ging luisteren, moest ik toegeven dat het wel dicht in de buurt kwam van klassiek (wat eigenlijk voor heel veel filmmuziek geldt). En dat het eigenlijk hele fijne muziek was. Met het gevolg dat ik nu, jaren later, een aanzienlijke collectie klassieke muziek in mijn kast heb staan en zelfs naar opera luister.
Het punt is dat je, vaak onbewust, met veel verschillende muzieksoorten in aanraking komt via filmmuziek. Of het nu oude soul en funk is vanwege de films van Tarantino, hardrock via verschillende actiefilms, of singer/songwritermuziek vanwege bepaalde comedy’s, de associatie met de film kan er voor zorgen dat je ineens aangetrokken raakt tot muzieksoorten waar je normaal gesproken niet naar luistert. En dan kan er ineens een hele muzikale wereld voor je opengaan!
Filmmuziektips, vul ze aan!
Ik ben zelf eigenlijk wel weer toe aan wat meer recente filmmuziek in mijn verzameling – er wordt tenslotte nog genoeg moois gemaakt – maar hieronder even een paar oude(re) persoonlijke favorieten. Waar houd jij van? De 'epische' filmmuziek van John Williams (Star Wars, Indiana Jones)? Of misschien wel de trippy klanken uit de koker van de Dust Brothers (Fight Club)? Tips zijn welkom!
Amélie – Yann Tiersen (melancholisch, piano)
The Truman Show – Philip Glass (minimalistisch)
Requiem for a Dream – Clint Mansell (minimalistisch, dramatisch)
The Godfather, part II – Nino Rota (meeslepend, gevoelig)
The Lord of the Rings – Howard Shore (episch, bombastisch, emotioneel)
Pulp Fiction – Verschillende artiesten (funk, soul)
The Mask of Zorro – James Horner (opzwepend)