Als ik door de stad fiets, naar m’n kantoor ga of ergens koffie ga drinken, verbaast het me de hele tijd hoe veel of weinig mensen er zijn. Op kantoor veel meer dan ik verwacht en in de stad veel minder. Hoe dat komt? Mijn vriend en ik gaan morgen twee maanden op reis en in mijn hoofd is het al vakantie! Ik zit in de regel- en inpakmodus en leid heel even een totaal ander leven dan de mensen om me heen. Zij komen langzaam tot het besef dat hun goede voornemens alweer wat zijn afgezwakt, proberen 'Blue Monday' te verwerken en vechten zich door weer en wind naar hun werk. Terwijl ik midden in de winter naar de zomer ga. Dat zouden meer mensen moeten doen.
Er is alleen op dit moment nog één overeenkomst tussen mij en de mensen waar ik het over heb: ook ik heb stress. Mijn stress gaat echter niet over werk of het weer, maar over wat ik mee moet nemen en of ik wel overal aan denk. Gelukkig heb ik al eens een inpaklijstje gemaakt waar ik naar terug kan grijpen. Met dat overzicht kom ik een heel eind, maar die spullen waren bedoeld voor een korte vakantie en deze keer ga ik voor twee maanden naar Indonesië. Dus de lijst wordt wat langer. Wat het inpakken van mijn backpack heel overzichtelijk maakt, is het feit dat ik alleen maar zomerkleding hoef mee te nemen. Maar gezien de duur van onze reis en het feit dat we midden in het regenseizoen zitten, moeten we aan meer denken dan alleen slippers en korte broekjes.
Regenponcho
Het regenseizoen in Indonesië is niet te vergelijken met bijvoorbeeld de herfst hier in Nederland. In Indonesië gaat het meestal om een tropische bui aan het einde van de dag of ’s avonds. Maar goed, je weet nooit hoe lang de bui gaat duren of wanneer het je overvalt, dus de poncho gaat mee.
Waterschoenen
Als ik aan de komende maanden denk, denk ik aan de zee. Een blauwgroene, heldere zee met een prachtige onderwaterwereld. Die onderwaterwereld brengt ook wat gevaren met zich mee, zoals koraal en zee-egels waar je je lelijk aan kunt verwonden. Of steentjes in een beekje waar je doorheen moet. Met waterschoenen kan ik mezelf beschermen.
Klamboe
Uiteraard zijn we ingeënt en hebben we malariapillen geregeld. Om ons nog beter tegen malaria- of andere muggen (al is het alleen maar vanwege de irritante jeuk) te beschermen, nemen we een klamboe of muskietennet mee. Een geïmpregneerde klamboe is ingespoten met een insectendodend middel, dus met zo’n exemplaar boven je bed lig je lekker veilig en relaxed.
Snorkelset
Onze eerste stop is een prachtig tropisch eiland. Nog niet ontdekt door het massatoerisme en je kunt er heerlijk tot rust komen, duiken en snorkelen. Een paar jaar geleden wilde ik in Thailand mijn duikbrevet halen, maar ik vond het ademen door een duikmasker te spannend en kon niet goed klaren. Toen het moment eenmaal daar was om een paar meter diepte op te zoeken, vloog het me aan. Ik heb de duikcursus afgebroken en ben gaan snorkelen. Snorkelen vind ik heerlijk. Ooit deed ik het bij de Australische Whitsundays. Daar kwam ik al snorkelend een enorme zeeschildpad tegen, waar ik een stukje mee opgezwommen ben. Een prachtige ervaring was dat, die ik niet snel zal vergeten. Dus het snorkelsetje gaat ook mee.
Sneldrogende handdoek
Handdoeken nemen veel ruimte in en doen er lang over om te drogen. Tijd die we niet altijd zullen hebben als we op doorreis zijn. Voor op de dagen dat we ergens kort zijn, pakken we een microfiber reishanddoek in. Deze is door het materiaal extra absorberend en binnen no time weer droog!
Windjack
Een van de mooiste zonsondergangen schijn je te kunnen zien op Mount Bromo op Java. Dus wij zijn van plan daarheen te gaan, er vlakbij te overnachten en heel vroeg in de ochtend de berg te beklimmen voor zo’n onvergetelijk uitzicht. Het kan daar ’s nachts behoorlijk afkoelen en ook ’s ochtends, als we onze tocht omhoog willen inzetten, moeten we onszelf warm zien te houden. Dikke truien zijn teveel ballast, dus een dun windjack is ideaal. Dat neemt weinig ruimte in en houdt me warm als het nodig is.
Hoofdlamp
Voor als je 's avonds ligt te lezen heb je een lantaarn op je hoofd nodig. Dan kun je, zonder een extra hand nodig te hebben, toch je boek lezen. Ik zal 'm daarvoor niet nodig hebben, want ik heb een e-reader en daar komt licht van af. Maar mijn vriend leest een 'ouderwets' boek en we zullen vast wel eens in het donker een uitstapje moeten maken naar het toilet ofzo, dus wat mij betreft is de hoofdlamp een van de belangrijkste pak-items.
Loslaten
Een van de fijnste dingen van zo'n lange reis vind ik het gevoel van vrijheid en het vermogen om los te laten. Ongetwijfeld ga ik erachter komen dat ik iets vergeten ben en blijk ik dat in mijn 'loslaatmodus' helemaal niet zo'n ramp te vinden. Maar zo lang ik nog niet in die modus zit, maak ik met deze paklijst het begin van de reis al een stuk relaxter.