Op teletekst las ik het bericht dat de natuur op dit moment zes weken voorloopt op het gemiddelde. Zes hele weken. Dus wat de bloemetjes en de bijtjes betreft is het al lang geen februari meer. Het is medio maart. Lieve help, kon ik van mijn eigen gemoedstoestand maar hetzelfde zeggen. In mijn hoofd is het herfst en er lijkt geen einde aan te komen.
Geen paniek nu; ik ben niet somber, zwartgallig, of depressief. Maar dit is wel vaak precies het jaargetijde waarin de grijze dagen me zwaar beginnen te vallen. Dit jaar is het wel heel erg. Een paar dagen vorst, drie sneeuwvlokken en zes zonnestralen. Dat is mijn winter tot nu toe, ik kan er niet meer van maken. Eén voordeel heeft het stormachtige wél: ik heb thuis wat klussen opgepakt die al een jaar op me liggen te wachten.
Het opruimen van de garage stond bovenaan het lijstje. En met opruimen bedoel ik: saneren, weggooien, uitdunnen, ruimte scheppen (meestal bestaan mijn opruimsessies uit het vakkundig verplaatsen van spullen, waarbij er op het oog wel een en ander verbetert, maar in essentie blijft het dezelfde puzzel; hij is alleen anders gelegd.) Waar ik achter kwam toen ik een paar dagen geleden aan de slag ging: ik ben behoorlijk slecht in het afscheid nemen van dingen. ‘Dat kan ik later nog wel gebruiken,’ denk ik vaak. Ook al is de kans dat ik ooit nog op dat skateboard stap ongeveer even groot als de kans op een carnavalsoptocht in Roermond.
Later die middag belde een vriend me op. "Wat ben je aan het doen?", vroeg hij. Omdat ik niet toe durfde te geven dat ik net had geprobeerd of ik nog een ollie kickflip met m’n skateboard kan (het antwoord is NEE), zei ik dat ik de garage aan het opruimen was, hetgeen niet gelogen was. Toen ik hem had uitgelegd hoe zwaar het me viel spullen weg te doen, gaf hij me het beste advies dat ik in tijden heb gehad: heb je het item in kwestie langer dan vijf jaar niet gebruikt? Dan is de kans dat je het daarna nog gaat gebruiken kleiner dan 1%. Wegdoen dus.
In de uren daarna heb ik de inhoud van m’n garage met ongeveer een kwart teruggebracht. De helft van de stapel gaat dit weekend naar het afvalpunt; de waardevolle spullen zet ik op Marktplaats. Ik ben er van overtuigd dat er ergens een jonge knaap heel blij zal zijn met mijn skateboard.