René Goudberg is altijd gek op auto’s geweest. Italianen uit de jaren 60 en 70 waren favoriet – het zijn de auto’s die hij als kind bewonderend nakeek. Het verzamelen begon vanaf het moment dat hij het zich kon veroorloven en in een tijd dat oude Alfa Romeo’s en Lancia’s nog goed te betalen waren. Terwijl zijn slagersbedrijf groeide, nam ook de omvang van zijn collectie toe.
Die collectie werd in de loop der jaren zó groot, dat hij noodgedwongen van een aantal auto's afscheid moest nemen. Hoewel René veel auto’s kocht en verkocht via het internet, onder meer via Marktplaats, werd het verlangen naar een fysieke plek steeds groter. Een plek waar hij nationale en internationale liefhebbers van Italiaanse klassiekers kon ontmoeten in hun natuurlijke habitat: tussen de auto’s. Aldus geschiedde. In 2001 startte René in het Friese Grou een klein bedrijfje met de naam Montagna d’Oro (Italiaans voor Goudberg). De showroom kreeg vorm in een oude slachterij – hoe kan het ook anders – en het duurde niet lang voordat de zaak zo goed draaide dat hij het slagersbedrijf kon verkopen aan zijn zwagers.
De klanten kwamen ondertussen steeds vaker uit het buitenland; reden voor René om naast Marktplaats ook uit te wijken naar digitale verkoopplekken als het Duitse Mobile.de. Dat levert prachtige ontmoetingen op, zoals die met een Spaanse man en zijn dochter, die op een ochtend onverwacht op de stoep stonden en nauwelijks een woord Engels spraken. Met veel handgebaren en een heleboel geduld zijn ze er toch samen uitgekomen.
Hoewel hij voor de aankoop van sportieve Italianen met zijn team zo’n beetje alle Europese websites afstruint, komen de meeste auto’s overigens via via bij hem terecht. Hij wordt erop gewezen door vaste klanten en medeliefhebbers, of vindt ze tijdens zijn reizen in Toscaanse schuren onder een dikke laag stof.
‘I’ve often wondered what heaven looks like’
Hoe gelukkig René ook was met zijn voormalige slachterij – oude auto’s voelen zich nu eenmaal thuis tussen oude stenen – het gebrek aan verwarming brak hem uiteindelijk op (voor klassiekers is dat trouwens ook niet goed) en in 2013 liet hij een nieuw en groter pand bouwen in Oosterwolde, op de grens van Friesland en Drenthe. Wie er de deur opent, waant zich direct in Italië. In de lichte showroom ademen de Alfa’s, Lancia’s en Fiats de sfeer van La Dolce Vita en het ruikt er naar verse espresso. Of zoals een Australische klant het laatst omschreef: “I’ve often wondered what heaven looks like. And now I’ve found it.”
Marktplaats
René mag dan de laatste tijd steeds meer op buitenlandse websites handelen, dat betekent niet dat hij minder op Marktplaats te vinden is: hij verzamelt er fanatiek allerlei memorabilia over Italiaanse klassiekers - van exclusieve boeken tot prachtig gemaakte miniaturen en originele brochures uit de tijd dat de auto’s nog in de showroom stonden. René gelooft namelijk heilig in de historie van zijn klassiekers, in het verhaal achter de auto. Kijk dus niet raar op als hij je tijdens een bezoek moeiteloos kan vertellen welke Italiaanse architect jouw Lancia destijds nieuw heeft besteld.
Die filosofie werkt zó aanstekelijk dat ik bijna naar huis ging met een in gelimiteerde oplage gedrukt boek over de Fiat Dino. Maar het leek me beter die te laten liggen voor de klant die uiteindelijk met een Fiat naar huis gaat. Terwijl ik in mijn Saab 9-5 stapte (toch een beetje een ‘gewone’ auto als je net bij Montagna d’Oro hebt rondgelopen) nam ik me plechtig voor dit jaar weer naar Italië op vakantie te gaan. Wie weet vind ik nog een leuke oldtimer voor René, ergens in een schuur in Toscane.
Fotografie: Niels Godron