Toen ik nog studeerde, heb ik het een keer gedaan. Net als velen van jullie het doen tijdens de vakantie: ik heb het natuurlijk over een road trip. De Engelse Wikipedia-pagina omschrijft het weguitje als volgt: ‘A road trip is a long distance journey on the road.’ Een Nederlandse versie van de pagina is er overigens niet, mogelijk omdat het aantal kilometers dat je in ons land kunt afleggen nu niet bepaald in verhouding staat tot de duizenden mijlen die je moet overbruggen om de Verenigde Staten te doorkruisen – een road trip binnen Nederland noem je waarschijnlijk eerder een dagje uit. Of toch niet?
Ik was 21 toen ik met mijn vriendin in de bordeaux rode Peugeot 106 van haar moeder stapte. We planden de reis niet van te voren, het enige wat we wisten was dat we ergens op de route in Grenoble zouden stoppen, in de stad waar mijn zusje was neergestreken na haar eindexamen. Ik herinner me vooral het gevoel van vrijheid. We hadden geen idee waar we zouden slapen, de prioriteit lag bij het afzakken van de route de soleil. Onderweg stopten we bij leuke stadjes en dorpen die mijn vriendin kreeg ingefluisterd van de Lonely Planet (bestaat dat überhaupt nog?) of de Michelin-gids (dit alles speelde zich af in het pre-navigatie tijdperk).
Formule 1
Op die manier ontdekten we bijvoorbeeld het romantische stadsplein van Nancy, een stad waar we nog steeds graag komen en waar je bij Brasserie Flo L'Excelsior de beste steak tartaar van Frankrijk eet. De charme van een road trip is overigens dat het niet alleen maar rozengeur en maneschijn is; na de steak tartaar waren we direct door ons budget voor de week heen en die avond sliepen we noodgedwongen in het altijd romantische Formule 1 Hotel (alleen die naam al).
Bed & Breakfast op wielen
Dat we in die tijd absoluut niet met geld om konden gaan, bleek wel toen we na Grenoble geen gulden (!) meer over hadden en de Peugeot op de terugweg naar Holland niet alleen dienst deed als trouwe viervoet.. eh vierwieler, maar ook als Bed & Breakfast. Het sliep natuurlijk voor geen meter, met opgevouwen benen en achterover gekantelde stoelleuningen, maar desondanks herinner ik me die laatste dagen door Frankrijk, België en Nederland als een van de mooiste reizen die ik in mijn leven heb gemaakt.
Rondje Holland
Zou ik het weer doen, nu we er een paar kindjes bij hebben? Op de bonnefooi naar het zuiden vertrekken en er het beste van hopen? Ja, waarom niet eigenlijk. Toegegeven, peuters die ieder uur moeten plassen maken de uitdaging er niet kleiner op, maar is de essentie van een road trip niet juist dat je zelf mag bepalen hoe je hem indeelt? Met jonge kinderen lijkt het me zaak de dagelijkse rij-uren tot een minimum te beperken, dus erg ver kom je niet als je een week de tijd hebt. Nu ik erover nadenk, misschien is een road trip in eigen land zo gek nog niet. Bovendien: een rondje langs de landsgrenzen van Nederland is nog altijd bijna 1200 kilometer en dan heb ik de Waddeneilanden nog niet eens meegerekend. Nu nog een auto vinden waarin we met z’n vijven kunnen overnachten…