Toen ik achttien werd, kreeg ik een horloge van mijn vader. Een Oris Complication mét maanfase. Alsof ik een diamanten ketting om mijn nek had hangen, zo trots was ik op dat ding. In de jaren daarna verzamelde ik nog een aantal horloges, maar de gang naar de juwelier viel me steeds zwaarder; ze moesten maar net het juiste model in de winkel hebben liggen. Totdat ik eigenlijk helemaal niet meer ging.
Lagere prijzen
Fastforward naar 2014. Het tijdperk waarin de horlogehandel zich, zoals zoveel andere bezigheden, bijna volledig naar internet heeft verplaatst. Gelukkig inclusief de juweliers die ik, in dit voor hen gevaarlijke decennium, alle goed toewens. Ja natuurlijk, de hoofdreden om een horloge via internet te bestellen, is uit prijsoverweging. Maar dat is niet waarom ik plotseling weer zoveel plezier heb in de horlogewereld. Het zit ‘m in de manier waarop je vanachter je laptop de complete horlogerie op je scherm kunt toveren.
Liefhebbers
Op horlogeforums houden honderdduizenden zich bezig met hun favorieten. Of het nu gaat om de liefhebbers van de Rolex Submariner (wist je dat veel Submariner-eigenaren hun stalen band direct inruilen voor een zogenaamde NATO-band [van nylon] in de sfeer van de oude James Bond?), of om de minder gefortuneerden die in Invicta of Seiko een heel betaalbaar maar minstens zo leuk merk hebben gevonden: allemaal delen ze dezelfde passie en struinen ze het internet af om interessante mogelijkheden met elkaar te delen.
Antiek
Dat is vooral interessant als je, zoals ik, op zoek bent naar modellen die vaak niet meer geproduceerd worden. Een oude Omega uit de jaren zestig bijvoorbeeld, of een Tissot uit de tijd dat horlogekasten nog niet standaard breder waren dan ’s mans pols (tot eind jaren negentig was 36 tot 40 mm de norm; tegenwoordig lijk je pas mee te tellen met een klok van 45 mm). En zo kan het zijn dat ik sinds deze week de trotse eigenaar ben van een antiek horloge waarvan ik de naam hier niet zal noemen. Je weet nooit of er zware jongens meelezen.